Demarketing. Wordt daarmee bedoeld wat ik hoop?

Demarketing komt vaker voorbij. Het is geen nieuw begrip, Kotler en Levy introduceerde het in 1971.  Vraag en aanbod beter op elkaar laten afstemmen was hun insteek. In die richting zie ik niets terug van minder aanbod creëren en dat is waar ik naar op zoek ben. Waarom worden wij constant verleid om producten te kopen?

Er zijn organisaties die oog hebben voor consuminderen, gelukkig. Maar of hun intenties echt oprecht zijn? Kijk eens naar de campagne Tony Chocolony ‘I’am bad for your health’. Het idee erachter is dat je er minder van eet. Ze zouden er ook voor kunnen kiezen geen nieuwe smaken te ontwikkelen of zelfs het assortiment te verkleinen. Word je minder verleid tot kopen. En minder kopen, daar gaat het wat mij betreft om.

Als we met elkaar minder kopen, gaat het echt beter met onze planeet. Dat is geen hogere wiskunde, toch? Het is wel een immens probleem. En iedereen kan het probleem aan pakken. Marketeers kunnen gaan beginnen met echte demarketing en ik als communicatieadviseur kan b.v. helpen het juiste verhaal te vertellen. Dat is op microniveau denk je misschien? Is zo maar ik heb geleerd ‘stap voor stap’ en ‘samen komen je verder’.

Samen, mooi woord. Het tegenovergestelde is alleen. In de wereld waarin wij leven lijkt het alleen om geld te draaien. Meer geld is beter lijkt het. Tuurlijk is geld nodig. Maar wanneer is goed, goed genoeg? Ikea heeft nagedacht over deze vraag. Bedrijven die volgen en ook genoegen nemen met minder winst snappen dat verandering nodig is. Die snappen dat zij een aandeel hebben in het beter maken van de planeet.